YARIM KALAN AŞK.....1/2

Rasim, bir akşam okuldan döndüğü vakit kendi ismine gelmiş bir zarf buldu. İçinde, çiçekli bir kağıt üstüne şu satırlar yazılıydı: ´´Rasim Bey, ben sizi uzaktan uzağa seven bir genç kızım. Çok güzel olduğumu korkmadan söyleyebilirim. Dünyada en büyük emelim sizin tarafınızdan sevilmek ve sizin karınız olmaktır. Fakat yaşlarımız çok küçük olduğu için zannederim ki birkaç sene beklemek gerekecek. Şimdilik kendimi size tanıtmayacağım. Mektuplarınızı ....... adresine taahhütlü olarak gönderiniz.
Benim çok mutaassip bir bey babam vardır ki, çok az sokağa çıkmama müsaade eder. Bununla birlikte belki birgün ayaküstü görüşebiliriz. Kendimi şimdiden sevgiliniz ve nişalınız saydığım için sizinle görüşmeyi fena ve ayıp bir şey saymıyorum. Evde yalnızlıktan canım çok sklıyor. Mektuplarınız benim için bir teselli olacaktır.``On altı yaşına gelmiş her okul çocuğu gibi, Rasim içinde hayatta sevilip sevmekten daha önemli bir şey yoktu. Bu mektubu okur okumaz yüreğine bir ateş düştü. Tanımadığı bu kızı deli gibi sevmeye başladı. O gece sinemaya gidecekti, vazgeçti, erkenden odasına çekilerek kendisini seven bu genç kıza uzun bir mektup yazdı. Mektubu posta kutusuna attığı zaman birden bire on yaş büyümüş gibi gurur duyuyordu.
İsminin Bedia olduğunu söyleyen bu genç kız, Rasim'in mektuplarına düzenli olarak cevap veriyor, eğer bir- iki gün geciktirecek olursa kıuyametleri koparıyordu. ´´Sizi ne kadar sevdiğini ve sizin mektuplarından başka tesellisi olmadığı söyleyen zavallı bir kızın gözlerini yollarda bırakmam doğru olur mu? Hem mektuplarınızı çok kısa yazıyorsunuz. Bir rica daha; mektuplarınızı biraz daha okunaklı yazıyla yazamaz mısınız?`` Genç okulu, akşamları erkenden odasına kapanıyor; sevgilisine kendini beğendirmek için satlerce müsveddeler yaparak, kitaplar gibi uzun mektuplar yazıyordu. Bedia aynı zamanda meraklı bir kızdı.
Bazen şöyle sorular sorduğu da oluyordu: ´´Evlendiğimiz zaman balayımızı geçirmek için acaba İtalya'ya mı gidelim, İsveç'e mi? Oralara gitmek için hangi denizlerden, hangi memleketlerden geçilir?`` Yahut da ´´Sen Abdülhak Hamit Bey'in eserlerini okudun mu? Nerelerini en çok beğendiysen yaz da ben de okuyayım...`` Genç okullu, nişanlısına karşıküçük düşmemek için, coğrafya ve edebiyat kitapları karıştırıyor, onun istediği bilgiyi toplamak için günlerce çırpınıyordu. Bedia bir mektubunda ona şöyle darıldı:
´´Sizinle muhakkak görüşmeye karar vermiştim.`` Dün okul dönüşünde yolunuzu bekledim. Fakat bir genç kızın sevgilisi olduğunuzu hatıramamış, çok fena giyinmiştiniz. Üstünüz başınız, ayakkabılarınız çamur içindeydi. Çocuk gibi arkadaşlarınızla mı boğuştunuz acaba? Bunu görünce sizi mahçup etmekten korkarak yanınıza gelemedim.``Rasim fena halde utandı ve üzüldü. O günden sonra olağanüstü dikkat ve özenle giyinmeye başladı. Bedia bir kere de onun okuldan çıkar çıkmaz eve gitmemesinden, geceye kadar geceye kadar sokakta dolaşmasından şikayet etmişti.
Acaba kendisi evde onun için ağlarken, o başka kızların peşinde mi geziyordu? Rasim dünyada Bedia'sından başka hiçbir kızı sevmeyeceğini yeminlerle yazdı ve sokakta dolaşmaya, tesadüf ettiği kızlara göz ucuyla bile bakmaya cesaret edemez oldu. Bir akşam, Rasim'in annesi Nedime Hanım kocası Ahmet Bey'i matemli bir çehre ile karşıladı, ağlamaklı bir tavırla: ´´Ah Bey, başımıza gelenleri sorma. Oğlumuza Bedia isminde bir kız musallat olmuş.Bugün Rasim'in odasını düzeltirken mektuplarını buldum. Evladımız elden gidiyor. Bir çare bul.`` Ahmet Bey'de hiçbir meraklanma işareti görünmüyor, tersine kıs kıs gülüyordu. Sesini alçaltarak: ´´Korkma Hanım,`` dedi, ´´oğlana aşk mektuplarını yazan kız benim.``
´´Oğlandaki haylazlık arttıkça artıyordu. Ne okuldaki öğretmenler, ne ben, bütün gayretimize rağmen ona doğru dürüst yazmayı bile öğretemiyorduk. Nihayet düşüne düşüne bu çareyi buldum. Rasim'in kıza yazdığı mektuplar sayesinde yeni yazıyı mutlaka öğreneceğinden ve bu sene sınıfı geçeceğinden eminim. Doğrusunu istersen, ben de eski yazıyı bir zamanlar sana mektup yaza yaza öğrenmiştim.``
Reşat Nuri Güntekin

çok güzelmiş yaa :D:D:D:D:D:D